Prolog.

Weszła na scenę i obejrzała wszystko dookoła. Ludzi, którzy czekali na jej występ, jurorów, przed którymi musiała dać z siebie wszystko by dostać to upragnione stypendium. W oddali zobaczyła jego. Osobę, dla której jej serce bije i dzięki której czuje się lepiej na scenie. Stanęła na środku podłogi i kiedy muzyka zaczęła grać, ona stawiała pierwsze kroki swojego układu jaki przygotowała.

To był jej dzień. Jej szansa, której nie mogła zmarnować.

Jeden fałszywy ruch, jedna źle ustawiona stopa i twoje marzenia legną w gruzach.

Tak stało się w jej przypadku. 

Upadła łamiąc sobie nogę w dwóch miejscach. On od razu wstał z widowni i podbiegł do niej na scenę.

Jury wezwało ambulans, a ona płakała.

- Wiedziałam, że to spieprzę – mówiła do niego, a on ją tylko przytulał do siebie.

- Byłaś najjaśniejszą gwiazdą dzisiaj. Zobaczysz, następnym razem uda ci się, że wszystkim buty spadną ze stóp. – odpowiedział i uśmiechnął się do niej tak jak zawsze. Szczerze i pięknie. Wierzył w nią całym sercem. Była zdolna. Kochała to co robi.

Kiedy znalazła się w szpitalu słowa lekarza podziałały na nią jak wyrocznia.

- Nie będzie pani mogła już tańczyć. Złamanie było dość poważne, a na dodatek, na prześwietleniu wyszło, że ma pani genetycznie chore kolano. Bardzo mi przykro – te słowa odbijały się przez najbliższe godziny, kiedy leżała na łóżku tuż po operacji.

Olivier siedział przy niej i trzymał jej dłoń.

Jej świat się zawalił. Jej świat w którym czuła się naprawdę sobą, który był w jej sercu runął jak domek z kart.

Nie chciała z nim rozmawiać, pomimo jego nalegań.

- Przyjdę do ciebie jutro, po treningu. – ucałował jej skroń i wyszedł z sali. Na dworze oparł się o maskę swojego samochodu i patrzał na wciąż zapalone światło w jej pomieszczeniu.

_______

i w ten oto sposób startuję z blogiem o Olivierze Giroud i Marcu Bartrze :D

Mam nadzieję, że ta krótka ( bo raptem będzie miała 9 części) przypadnie Wam do gustu. Nie jest jakoś specjalnie fajna, oczywiście moim zdaniem, jednak to Wam zostawiam do oceny.
Dodam też pewien fakt, że zaczęłam prace nad II serią opowiadania o R. Lewandowskim :)

Pozdrawiam :*